Pas de nuages sur l'horizon..

Mes chers amis,
Hier ben ik nog eens! Waar waren we gebleven? La fête belge! Inderdaad, die weten hoe ze moeten feesten. Het was een megaparty met frietjes, chocolade, veel vrienden en vooral hopen bier J. De dag erna was dan ook letterlijk een ontnuchtering. Vomissures(het Franse woord klinkt iets minder onsmakelijk) opruimen, een dikke honderd flessen weggooien en een grote kuisbeurt waren het gevolg. Nog steeds geen tijd om te studeren dus.

Daarna kwam een examenweek. Volhouden was de boodschap. Maandag een examen, terugkomen en eten, 2de examen namiddag. Terugkomen, studeren en slapen. Dinsdag hetzelfde verhaal. Relaxen zat er dus even niet meer bij. Gelukkig was er woensdag en donderdag om iets kalmer voor het examen van vrijdag te leren. Ze gingen niet allemaal even vlotjes, maar het merendeel is wel in de sjakosh denk ik. Met dank trouwens aan onze Franse maatjes uit de les, die ons overvloedig van nota’s voorzien. Alhoewel ik over het algemeen wel zeer tevreden ben over de graad van begrijpen tijdens de lessen. Waarschijnlijk ook omdat een groot deel gewoon herhaling is, leuk om af en toe eens indruk te maken: Les belges, ils sont vraiment intelligents ;)! Het niveau hier is absoluut niet te vergelijken met dat van Leuven, maar de beschikbare tijd om te studeren is dat ook absoluut niet ;). Vorige week en deze week ook nog een examen gehad, 7/11 zijn dus al gepasseerd.

De overige 4 zijn voor in december en januari. De vakantie is dus begonnen voor onze faculteit ;), terwijl al de rest stilaan achter hun bureau moet kruipen.

Nog even verder terugblikken. 31 oktober, Halloween. Weer een gelegenheid om een feesje te organiseren. Zo ook ten huize Boulevard Pasteur. Elk verdiep maakte een deel van de menu klaar, wat leidde tot een gezellig diner met zowat het hele gebouw. Iedereen was verkleed (Kristina en Janne als Madame et Monsieur Michel, onze huisbazen: quel horreur!) en ook na het eten bleef de sfeer er goed inzitten.

Over het algemeen is het hier supermooi weer. Donderdag was het nog 18 graden en ciel clair. We zijn naar het strand geweest, hebben de hele namiddag zalig ge-beach-volleybald en ik ben zelfs nog in het water geweest. Om 17u gaat de zon wel ongeveer slapen, maar dat geeft ook supermooie postkaartzichten. Deze namiddag hebben we weer de sportieve uitgehangen en een partijtje basket gespeeld. Nu we toch over sport bezig zijn: joggen staat meerdere keren per week op mijn programma. Soms in alle rust ’s morgens voor de les, soms door het centrum. De omgeving is echt ideaal om te lopen, Montpellier is zo mooi! Nog een laatste actieve onderneming die vermeld moet worden: zaterdag beklommen we een berg/heuvel in de buurt. Die ligt op zo’n 600meter hoog, en het was af en toe echt bergbeklimmen om boven te geraken. Pic-nic onderweg, stevig windje en een PRACHTIG uitzicht! We konden helemaal rondkijken en vanop de top de buurt herkennen.

Om verder te gaan op de ‘Over het algemeen’ (betreffende het mooie weer): regenen kan het hier ook. Er bestaat miezeren, druppelen, motregenen, regenen maar ook’ REGENEN in Montpellier’. Dat is echt niet om over naar huis te schrijven, maar ik doe het toch even. Het begint opeens in de voormiddag, juist nadat ik met de fiets naar de univ vertrok omdat de trams staakten. En het eindigt zo’n 3 dagen later. Wat dus voor een paar doorweekte, zeiknatte en uitgeregende taferelen zorgde. De straten overstroomden, de dakgoten liepen over, remmen van mijn fiets werkten al helemaal niet meer, iedereen probeert binnen te blijven en de clochards bleven niet meer op onze stoep zitten: serieuze boel! Het heeft ook zo zijn charmes natuurlijk, springen in de plassen is altijd al één van mijn hobby’s geweest. Ik ben dus ook nog steeds mezelf ;). Ook die week kwamen we na een nachtje uitgaan voorbij Place de la Comedie, het grote plein hier in Montpellier. Daar staat een fontein, een hele mooie zelfs. Een mooie fontein en een paar uitgeregende meisjes die even gekke gedachten hadden: 2 minuten later plongeerden we in die fontein. Een ervaring natuurlijk, maar warm was het niet.


Een andere avond die mij zal bijblijven is de Soirée van de IAE(mijn fac) in discotheek the Gloss. Hannah en ik hadden eerder al beloofd mee te gaan en met een oorspronkelijk lichte tegengoesting (die lichtjes wegtrok na een übervlugge douche en het al-elkaar-opfokkend- aantrekken van onze outfit vertrokken we richting apéro. Die was op het 4de verdiep van een appartement uit de duurste quartier, met een prachtig zicht op het gezelligste pleintje hier in het centrum. Dit even om de stijlvolle kant van de avond te benadrukken. Ook onze killerlegs mogen wel eens vermeld worden. Er waren veel Fransen en ook veel ambiance. Erna gingen we richting discotheek, de ene nog iets steviger op de benen als de andere. De één met nog een collant zonder al te veel gaten, de andere met veel gaten, de ander zonder schoenen, de nog andere gelukkig nuchter achter het stuur. De tijd daar ging vlot tot opeens één van onze Franse klasgenootjes een tik uitdeelde/kreeg van een andere kerel. Hij werd buitengezet maar dat was geen probleem, we gingen gewoon in de discotheek aan de overkant verder feesten. Toen daar in de vroege ochtend de lichten aangingen en we naar de auto wilden gaan, kregen we opeens begeleiding van een paar security-mannen die pepperspray-bussen hadden dat het gene naam heeft. Nog groter als die bussen om mierennesten mee uit te moorden. Ze gingen ons begeleiden naar de auto’s omdat de ruziemakers ons blijkbaar waren komen opzoeken. Terwijl we nog wachtten op een taxi leken er een paar de situatie te dramatiseren: neem mijn sleutels en horloge maar, on va se préparer!, de meisjes wachten in de auto! Heel veilig voelden we ons niet maar na een tijdje konden we toch vertrekken. Onderweg kwamen we die pipo’s weer tegen, zat en gevaarlijk op de weg. Eén van ons belde de politie en zodus arriveerde die in grote aantallen. Vrij indrukwekkend: de BAC (Brigade AntiCriminel) arresteerde de herrieschoppers: zwaailichten, ‘coupez le moteur et mains sûr la tête’ en zo eindigden wij ook in het politiebureau voor een getuigenis ofzo. (zie ook filmpje facebook) Erna nog even langs de McDo voor een frietje en warme choco en bij het zien van de zon kropen we in ons bedje.



Gevoelige en ongeruste familieleden hadden hierboven moeten stoppen met lezen. Te laat! Het loopt altijd goed af met ons :).

Een Fransman of Fransvrouw heeft uiteraard bepaalde typische kenmerken. Zijn manier van afwassen, al zijn oorbellen/kettingen/ringen (eerder typisch zuidelijk), zijn muziek (onder andere Franse rap, maar check ook deze schijf: http://www.youtube.com/watch?v=WjhTM5zxlsM), zijn oneindige cheques bancaires, zijn appelmoes als nagerecht, zijn baguetjes, zijn veel te talrijke sigaretten, zijn pastis, zijn verschrikkelijk accent bij een poging tot Engels spreken etc. etc. etc… Ohja en zijn wijn!! Vorige donderdag arriveerde de beaujolais nouveau. Dat is een streekwijn die elk jaar de 3de donderdag van november voor het eerst op de markt komt. Het is een wijn die jong gedronken wordt(liefst binnen de 6 maanden), en dat namen wij nogal heel letterlijk. Weer een feestje dus. Een stevige apéro en feest in de straten. Die wijn krijgt gewoon geen tijd om te rijpen! Leuke avond, volgende dag koppijn ;).

De kenmerken van een Erasmusser zijn ook wel interessant. Hij is nieuwsgierig, doet graag uitstapjes, babbelt allerlei talen door elkaar, doet ook z’n best om de lokale bevolking te leren kennen en probeert ook de niet-Belgen Nederlands te leren.. ‘Neuken in de keuken’ blijft een wereldwijde klassieker met talloze uitbreidingen en ook hilarisch door zijn foute uitspraak. Geweldige avond met veel sfeer is vaak ook gelijk aan: bouré! Hij maakte ook: ten eerste Facebook aan, maakt dan groepen op Facebook met als naam: ‘I’m not an alcoholic, I’m just an Erasmus student’, zet er dan ook nog eens talloze foto’s op, verspilt er teveel tijd aan… Hij wordt herkend door klasgenootjes die hij zelf nog nooit heeft gezien, wekt uiteraard ook veel sympathie op. Maar het leukste is nog steeds: ‘Désolé, je suis étudiante Erasmus’. Al dan niet met bambi-blik heeft het ons al vele voordelen opgeleverd. ‘Je ne comprends pas’ is ook eentje om af en toe boven te halen. Een Erasmusser probeert een juist beeld te geven over zijn avonturen maar dat blijkt echt moeilijk. Hij sensoreert ook soms z’n blog.



Maar bon, er is nog veel meer in ons leven dan die toestanden hoor! We organiseren ook dineetjes voor al onze lieftallige vrienden (soms zelfs met 3 gangen en voor 10 mensen, met complimenten aan onszelf!), we houden filmavondjes (l’auberge espagnole is wel een klassieker), gaan naar Franse films/filmfestivals, optredentjes, gaan schaatsen, houden warme-chocola avonden, eten een 4uurtje in de zon op het dak van Montpellier, slenteren door de stad, gaan een crêpeke eten in de zon en nog zo van die dingen die getuigen van het schoon leven hier.
Ook nog een speciale vermelding voor onze muzikanten hier: An-Sofie, Ruth en Nikko. De laatste hielp ons het verjaardagfeest van Hannah speciaal en supergezellig te maken! Met zijn gitaar in de hand kon hij iedereen in de sfeer krijgen en dat leidde tot een echte zangstonde! De eerste zingt de pannen van het dak, genre waarbij iedereen z’n mond openvalt na een paar klanken. De tweede laat ons wegdromen bij een aardig staaltje van vioolspelen. Voor hun avond-concertje verzamelden we al gauw met zo’n 30 man in een klein kamertje. Daarom zit ik hier dus zo graag :), ons kot is 1 grote vriendengroep/familie die met al z’n aanhangsels een zeer aangename bende is.


Familie. De laatste weken heb ik hier al veel ouders, broers, zussen, vrienden, voorgangers, liefjes en anderen zien passeren. Zo ook die van mij. Van klein nichtje tot opa, het was een hele bende. Ik bestelde de zon, en gidste ze door mijn stad. We keken, bezochten, aten, genoten van elkaars gezelschap en ze zagen dat het hier goed was. Het deed goed om ze nog eens live te zien, want mailtjes blijven tenslotte een nog iets verder-van-mijn-bed-show. Trouwens: van 19-29 december ben ik in ons Belgenlandje! Ik plan een bezoekje aan Leuven met een paar Belgen en niet-Belgen, een volleybaldagje, kerstshoppen, de studerenden onder jullie verwennen en natuurlijk zoveel mogelijk onder jullie opzoeken! Iedereen is ook altijd welkom!




Ik heb gehoord dat het dit weekend gesneeuwd heeft, gek idee. Hopelijk bij Kerst ook! Zou gezellig zijn! Het gaat wel gek zijn om terug thuis te zijn, thuis bestaat nu ook een beetje in het dubbel. In het kwadraat ook. Samen koken, de was doen, sporten, uitstapjes organiseren, lachen, wenen, vanalles uitsteken, mensen en culturen leren kennen. We zijn allemaal heel verschillend maar hebben voor een groot stuk hetzelfde leven hier. Dat schept echt een band en die blijft maar groeien. De taal wordt steeds minder een struikelblok en de 100-en-zoveel nieuwe ‘vrienden op facebook’ beginnen stilaan echte maatjes te worden. Laten we maar niet over de tijd praten die veel te snel passeert.
Om mooi af te sluiten plannen we met een heel deel mee te gaan op skivakantie. Een weekje in de Alpen eind januari, €300 ongeveer-all-in. Dat zal waarschijnlijk de afsluiter zijn, hopelijk ne goeie.
Zo schatjes, ik zit hier dus nog steeds op m’n plaats. Hopelijk gaat het met jullie ook allemaal goed! Ik kijk er naar uit om jullie te horen en te zien, en tot het zover is: Geniet vh leven ;)!
Je vous aime! Bisous, Goedele